Tak wygląda wiosna w Żninie i powiecie żnińskim - zdjęcia, wideo. Miejsce na wycieczkę po pałuckich wioskach

Na zdjęciach pokazujemy:

• Biskupin wieś,
• Gogółkowo,
• Marcinkowo,
• Rogowo,
• Rzym,
• Recz,
• Sarbinowo Drugie,
• Janowiec Wlkp.,
• Łabiszyn.

Oto wiosenne Pałuki:

Marcinkowo Górne to wieś, która wzmiankowana była już w I poł. XIII w. Do historii przeszła jako miejsce śmierci księcia krakowsko – sandomierskiego Leszka Białego.

W tym miejscu historia regionu splata się z historią Polski. W 1227 r. książę wielkopolski Władysław Laskonogi dążąc do zjednoczenia kraju, zwołał do pobliskiej Gąsawy zjazd książąt dzielnicowych. Poza organizatorem uczestniczyli w nim: książę śląski Henryk Brodaty, książę mazowiecki Konrad oraz książę sandomierski i krakowski Leszek Biały. Zjazd został przerwany przez pozostającego w zmowie z Odonicem Świetopełka, który panował wówczas na Pomorzu. Napad na Gąsawę zaskoczył Leszka Białego w łaźni, skąd zdołał uciec. Żołnierze Świętopełka dopędzili Leszka w Marcinkowie i tam zamordowali. Dla upamiętnienia tego wydarzenia, w 1927 r. (w 700-letnią rocznicę śmierci księcia), postawiono pomnik. Było to dzieło Jakuba Juszczyka, znanego krakowskiego rzeźbiarza okresu międzywojennego. Zniszczoną w czasie wojny rzeźbę odtworzył w 1973 r. Rudolf Rogatty (obecnie opiekę nad pomnikiem sprawuje Stowarzyszenie Leszka Białego).

W czerwcu 2008 r., w ramach obchodów 780-tej rocznicy śmierci Leszka Białego, odsłonięty został obelisk upamiętniający to wydarzenie. Obelisk znajduje się w nieznacznej odległości od pomnika (należy kierować się do wsi Marcinkowo Górne, a następnie skręcić w prawo zgodnie z kierunkowskazem).

W pobliżu pomnika, znajduje się zespół dworski w skład którego wchodzi barokowy dworek, dwie oficyny oraz park założony w I poł. XVIII w. Dwór utrzymany jest w stylu barokowym – powstał w I poł. XVIII w., przebudowany w XIX w. Od frontu widnieje na nim napis „Nam i potomstwu” umieszczony przez byłych właścicieli. Jest to budynek parterowy z piętrem ukrytym w wysokim dwuspadowym dachu. Nad wejściem znajduje się taras z wystawą. Oficyny w stylu klasycznym dobudowano na pocz. XIX w. Na teren zespołu prowadzi brama wjazdowa z końca XIX w., którą zdobią rzeźby dwóch wojów piastowskich trzymających tarcze herbowe. Są to oryginalne dzieła Jakuba Juszczyka.

Obecnie w dworku mieści się stylowa restauracja oraz pokoje gościnne.

Pałac Lubostroń uznawany jest za perłę polskiego klasycyzmu. To dzieło Stanisława Zawadzkiego wzorowane na Villi Rotondo Andre Paladio w pobliżu Vicenzy oraz pałacu Merliniego w Królikarni. Pałac i zabudowania dworskie otacza ponad 40 ha park. Dobra lubostrońskie przez lata stanowiły ostoję myśli patriotycznej. Obecnie to centrum działań kulturalnych, artystycznych i naukowych. Malowniczy krajobraz i niepowtarzalny wystrój wnętrz tworzą doskonałą scenerię dla odbywających się tu koncertów i imprez.

Pałuki to odrębny region historyczno – geograficzny i etnograficzny położony w północnym krańcu Wielkopolski. Jego nazwa wywodzi się ze staropolskiego rdzenia zawartego w słowach: łuk, łęg, łuh, a jej pochodzenie często tłumaczy się łukowatym, pagórkowatym terenem, poprzecinanym licznymi jeziorami, wokół których rozciągają się podmokłe łąki. Termin Pałuki – „Terre Palucenzis” po raz pierwszy zapisany został przez Janka z Czarnkowa w drugiej połowie XIV w.

Po więcej wiadomości warto się udać do punktu Informacji Turystycznej - ten działa na rynku w Żninie.