Tak było w Wenecji koło Żnina na jubileuszu 50-lecia Muzeum Kolei Wąskotorowej. Zobacz zdjęcia

Na uroczystość przyjechały do Żnina parowozy, które w sobotę i niedzielę woziły turystów oraz miłośników kolejki.

Był koncert grupy "Peron Wędrowny", która jako jedyna śpiewa piosenkę o pałuckiej ciuchci. Wieczorem odbyła się kolejna Wenecka Noc z Parowozami. Przez dwa jubileuszowe dni można było oglądać w muzeum wystawę znaczków pocztowych oraz makietę kolejki.

Dorota Zaremba, wolontariuszka i przewodnik w Muzeum Kolei Wąskotorowej w Wenecji, przypomniała historię kolejki wąskotorowej na Pałukach, ale także początki wspomnianego muzeum. Opowiedziała o początkach wąskotorówki w Żninie i okolicy, a także o muzeum.

- Pod koniec lat sześćdziesiątych z inicjatywy Żnińskiego Towarzystwa Kultury i miłośników kolejki postanowiono stworzyć miejsce, które zgromadzi nie tylko miłośników kolejnictwa, ale przede wszystkim eksponaty. W październiku roku 1972 powstało muzeum. Najpierw posiadało jedną lokomotywę i jeden skład kolejowy. Potem rozrosło się. W tej chwili jest 17 lokomotyw, prawie sto wagonów połączonych w składy - powiedziała Dorota Zaremba.

Warto wspomnieć, że najstarszą lokomotywą jest Berlinka z 1889 roku. Jest tu też najstarszy w Polsce wagon pocztowy z 1888 roku.

Perłą w koronie kolejnictwa nazywana jest lokomotywa Belgijka, która została wyprodukowana w liczbie 12 sztuk. Jeździła w Kongu Belgijskim. Do dziś zachowały się takie dwie: jedna jest w Wenecji, druga w belgijskim Muzeum Narodowym. W weneckim muzeum jest także zwrotnica kolejowa. Jednymi z najmłodszych eksponatów jest wyprodukowana w latach 50. XX wieku lokomotywa z Cukrowni Żnin.

Wśród osób, które podczas obchodów jubileuszu złożyły muzeum i jego pracownikom życzenia, była Elżbieta Piniewska, przewodnicząca Semiku Województwa Kujawsko - Pomorskiego.

- W imieniu marszałka Piotra Całbeckiego i własnym mogę powiedzieć, że wspieraliśmy was, wpieramy i będziemy wspierać. Bo warto, bo tutaj możemy odczuć to, co istotnie dla małych ojczyzn: więź, solidarność, przeżywanie piękna - powiedziała Elżbieta Piniewska.

Z kolej Dariusz Kaźmierczak, przewodniczący Rady Miejskiej w Żninie, przypomniał o tym, co jeszcze należy w żnińskiej wąskotorówce zrobić.

- My jako samorządowcy w Radzie Miejskiej ubolewamy, że pieniędzy na to muzeum przeznaczamy coraz mniej, wbrew potrzebom. Chodzi nam o bazę w Żninie, która ma przepiękną, historyczną, rotacyjną obrotnicę, mamy piękne magazyny, które się zarywają i nie ma możliwości pozyskać pieniędzy na rozwój. W zamyśle Rady Miejskiej było, aby tam odbywał się początek wyjazdu, żeby dzieci mogły zwiedzać, żeby tam były warsztaty, jak się remontuje parowozy, wagoniki, żeby muzeum nie było tylko do zwiedzania, ale też takim, w który się żyje i pracuje - mówił Dariusz Kaźmierczak.

Dodał, że muzeum musi iść w kierunku interaktywnym.

- Chciałbym złożyć z okazji jubileuszu jak najlepsze życzenia pracownikom i dyrekcji. Bez nich to muzeum mogłoby żyć, ale nie tak dobrze jak dzisiaj żyje - dodał.

- Dlaczego kochamy to muzeum? Bo tu nie ma opcji nie dotykaj, nie wolno wchodzić, załóż kapcie ochronne. Tu czujemy się częścią tej historii. Dlatego pobyt tu jest dla nas taki miły i tak chętnie tu wracamy - powiedziała Agnieszka Małecka, sekretarz Powiatu Żnińskiego.

Czesław Łukomski z Pałuckiego PTTK przypomniał o początkach muzeum.

- Należę do pokolenia, które pamięta, jak to muzeum powstawało, Myśl była taka: zajął się tym w ówczesnym urzędzie powiatowym w 1972 roku inżynier Tadeusz Rządkowski. On zaraził myślą władze powiatowe, aby uchronić kolejkę przed zniszczeniem. Wtedy pracował ze mną w jednym biurze w powiecie. Dziś jest to zbiór eksponatów. Znamy ich historię, chcemy kontynuować to dzieło dla pokoleń - powiedział Czesław Łukomski.

Na koniec poczęstowano przybyłych urodzinowym tortem.